Canlılar fiziksel çevreden direkt veya endirekt yolla enerji sağlarlar.İnsanın gereksinimi olan fiziksel çevrenin enerji kaynakları güneş,hava,su ve topraktan oluşmaktadır.Aristo bile bu dört temel unsurun birbirlerinin tamamlayıcısı olduğunu,güneşsiz havanın,susuz toprağın ve de bunlardan birinin olmaması halinde de canlıların varolmayacağını söylemiştir.Örneğin güneş ışınlarını toprak emip yansıtmazsa havada ısınma veya soğuma olmayacaktır.Toprak ve havada devamlı sirküle eden su güneş ışınlarını etkilemezse,havada da ısı dağılımı gibi bir düzen kurulamayacaktır.
Fiziksel çevrenin bu dört unsurundan suyun insan yaşamında ayrı ve önemli bir yeri vardır.İnsanoğlu suyun yaşamındaki önemini su hayattır diyerek,kısa ve öz bir biçimde tanımlamıştır.Suyun insan sağlığını da olumlu yönde etkilediği,ilaçla tedavi esasları ortaya konmadan asırlarca önce anlaşılmıştır.Her şeyin başı sağlık diyen ve ömrünü sağlıklı bir şekilde sürdürmek isteyen insan,milattan önce 2000'li yıllarda çeşitli hastalıklarda devayı tabiattaki otların ve bitkilerin yanı sıra şifalı sularda da bulmuştur.
Bu şifalı sular insanoğluna hastalıklarına sadece deva unsuru olarak kalmamış,zindelik ve de güzellik iksiri olmuştur.Tarih sayfaları arasında bazı insan topluluklarının suyu kutsallaştırdıklarına hatta ona taptıklarına da rastlanmaktadır.Nitekim milattan önceki yıllarda göç eden kavimlerin özellikle sıcak madensularının civarına yerleştikleri,bunu bir gelenek haline getirdikleri,arkeolojik kazılardan da anlaşılmaktadır.Bu kazılarda ortaya çıkarılan özel banyolar,hamamlar,insanoğlunun şifayı suda aradığının bir kanıtı olmaktadır.Öyleyse halk dilinde kısaca kaplıca olarak tanımlanan şifalı suların,insan sağlığı üzerindeki olumlu etkileri asırlar önceden keşfedilerek bugüne kadar gelmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder